Marcin Wicha, urodzony w 1972 roku w Warszawie, był cenionym polskim pisarzem, eseistą, grafikiem i autorem książek dla dzieci. Zmarł 24 stycznia 2025 roku w wieku 52 lat. Zdobył liczne nagrody literackie za swoje dzieła.

Pełny artykuł – Marcin Wicha: żona i dzieci, książki, choroba i śmierć

Marcin Wicha – pisarz, grafik i eseista. Życie i twórczość.

Czasy młodości

Marcin Wicha przyszedł na świat w 1972 roku w Warszawie, w rodzinie o żydowskich korzeniach. Jego ojciec, Piotr Wicha, był architektem, a matka, Joanna Rabanowska-Wicha, miała także artystyczne zaplecze. Przyszły pisarz wychowywał się w atmosferze intelektualnej, której nieodzownym elementem była bogata historia rodzinna.

Droga zawodowa i twórczość

Jako grafik, Wicha zasłynął projektowaniem okładek książek, plakatów, czasopism i znaków graficznych. Jego prace były często publikowane w renomowanych pismach, takich jak „Tygodnik Powszechny„, „Gazeta Wyborcza” czy „Charaktery„, gdzie regularnie pojawiały się jego rysunki komentujące bieżące wydarzenia. W jego twórczości ważną rolę odgrywały felietony, które ukazywały się w różnych magazynach opinii.

Marcin Wicha rozpoczął swoją przygodę z literaturą dziecięcą w 2011 roku, kiedy to wydano jego książkę „Klara. Proszę tego nie czytać„. To był debiut, który szybko zyskał popularność i zyskał uznanie wśród młodszych czytelników. Kolejne książki dla dzieci, takie jak „Łysol i Strusia: Lekcje niegrzeczności” czy „Bolek i Lolek: genialni detektywi„, również zdobyły serca wielu osób, w tym rodziców.

Równocześnie pisarz nie zapomniał o twórczości dla dorosłych. Jego eseje, w tym „Jak przestałem kochać design” oraz „Rzeczy, których nie wyrzuciłem„, zdobyły szereg prestiżowych wyróżnień, w tym Nagrodę Literacką „Nike” oraz Paszport Polityki. Jego ostatnia książka, „Kierunek zwiedzania” z 2021 roku, również spotkała się z szerokim uznaniem, a autor otrzymał za nią Nagrodę im. Andrzeja Siemka.

Marcin Wicha „Jak przestałem kochać design” audiobook

Życie prywatne – rodzina

Chociaż Marcin Wicha był postacią publiczną, dbał o swoją prywatność. Mimo swojej popularności, informacje dotyczące jego życia osobistego były ograniczone. Wiemy, że pochodził z rodziny o intelektualnym charakterze, ale szczegóły dotyczące jego żony Marty czy dzieci pozostawały poza światłem reflektorów.

Choroba i śmierć

Przyczyna śmierci Marcina Wichy nie została oficjalnie ujawniona, choć prawdopodobnie była ściśle związana z przewlekła chorobą, na którą cierpiał autor. Zmarł on 24 stycznia 2025 roku w wieku 52 lat. Ta tragiczna wiadomość wstrząsnęła środowiskiem literackim i artystycznym, a jego śmierć pozostawiła pustkę w sercach czytelników i miłośników jego twórczości.

Najważniejsze dzieła

Marcin Wicha pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, który będzie inspiracją przez wiele lat. Jego najważniejsze książki obejmują zarówno literaturę dziecięcą, jak i eseistyczną:

• „Klara. Proszę tego nie czytać” (2011)
• „Łysol i Strusia: Lekcje niegrzeczności” (2013)
• „Bolek i Lolek: genialni detektywi” (2014)
• „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” (2017)
• „Kierunek zwiedzania” (2021)

Do innych wyróżniających się tytułów w jego twórczości należą zbiory felietonów, takie jak „Nic drobniej nie będzie” (2022), a także współprace z innymi autorami, w tym „Sylaboratorium” (2017) oraz „Delfin w malinach” (2017).

Marcin Wicha pozostanie zapamiętany jako twórca, który łączył umiejętność opowiadania historii z doskonałym wyczuciem formy i subtelnym podejściem do detali. Jego książki będą nieustannie inspirującym głosem w literaturze polskiej.

Marcin Wicha: „Człowiek nie jest maszyną do pomysłów”. [Video]